I'm very proud of the woman I am today.
After lots of crying, healing and leaving behind what did not serve me.
This is me... pure Roos
Hoi, mijn naam is Roos, ( maar dat wist je hoogstwaarschijnlijk al ;) ) vrouw van 45 jaar, spiritueel ( met beide benen op de grond ), daadkrachtig, energiek, hoog sensitief, speels, natuurliefhebber, beelddenker én trotse ( bewust ongehuwde ) moeder van een prachtige dochter.
'Niets menselijks is mij vreemd'
Een groot gedeelte van mijn leven heb ik enorm last gehad van:
- Bewijsdrang
- Faalangst
- Identiteitscrisis
- Negatief zelfbeeld
- Onzekerheid
- Wanhoop
- Belemmerende overtuigingen
- Depressieve gevoelens
- Chronische onrust
- Eenzaamheid
Toen ik zestien jaar oud was verliet ik mijn ouderlijk huis.
Er speelden allerlei zaken in ons gezin en ik was een stronteigenwijze puber. Dit ging absoluut niet goed samen.
Ik voelde mij vaak teveel, dacht dat ik het allemaal wel alleen aan kon en ben vertrokken.
Om mijzelf staande te kunnen houden in deze maatschappij ( die toch wat harder en complexer bleek dan ik dacht ) én uit zelfbescherming, zette ik ( onbewust ) een masker op, bouwde ik een, steeds dikker wordende, muur om mij heen en ging ik keihard vechten voor mijn bestaan.
Ik had enorme prestatiedrang en legde de lat heel hoog voor mijzelf.
Er ontbreekt niets aan mijn vechtlust, hield dit dan ook jaren vol en heeft mij ook best ver gebracht in de maatschappij.
Echter raakte ik steeds meer verwijderd van mijzelf.
Mijn vechtmodes die altijd op AAN stond raakte op een gegeven moment op, versleten, totaal uitgeput en verward. Met als gevolg dat er ineens op STOP werd gedrukt en mijn vechtmodes abrupt uitviel.
Hartkloppingen, paniekaanvallen, verkrampte spieren en depressieve gevoelens zorgden ervoor dat ik uiteindelijk in een stevige burn-out belandde.
Ik kon zo goed als niets meer, raakte alle controle kwijt en werd volledig op mijzelf teruggeworpen.
Het werd mij ineens heel duidelijk dat de vechtmodes die mij al die tijd gediend had, mij nu totaal niet meer diende.
Er moest drastisch iets veranderen.
Echter van de gedachte alleen al raakte ik totaal in paniek.
Want ja:" Wat moet ik dan? Ik ga toch zeker niet al mijn zekerheden overboord gooien?" Ik zag alleen maar beren op de weg.
Mijn mind nam de overhand en probeerde angstvallig de signalen van mijn lijf te negeren en 'gewoon' de draad weer op te pakken.
Maar het lukte niet, ik kon er niet meer omheen:
NU was het moment om te gaan luisteren naar wat mijn lichaam mij duidelijk wilde maken, wat mijn emoties mij wilden vertellen en wat er aan beperkende overtuigingen door oude conditioneringen opgeruimd mochten worden.
NU mocht het allemaal omhoog komen, doorvoeld worden om uiteindelijk voor transformatie te zorgen.
Mede door het doorlopen van een coaching traject werd ik in een sneltreinvaart transformatieproces geduwd.
Al mijn maskers en muren brokkelden af.
En daar stond ik dan ineens oog in oog, kwetsbaar en puur als kleine Roos, vol verbazing te kijken naar de geconditioneerde volwassen Roos....
Ik herkende mijzelf gewoon niet meer!
Op het moment dat ik het transformatie proces accepteerde, omarmde als het ware, kwam ik redelijk snel in een andere energie terecht.
Er ontstond weer ruimte zowel in mijn hoofd als in mijn lijf en daardoor begon alles weer te stromen
Met als gevolg dat ik inmiddels :
- Weer goed onderscheid kan maken in wat voor mij écht belangrijk is in het leven en wat niet.
- Weer kan vertrouwen op wat mijn intuïtie mij ingeeft.
- Weer keuzes kan maken die goed voelen en bij mij passen.
- Mijn grenzen veel beter kan en durf aan te geven.
- Veel beter situaties kan accepteren en los kan laten
- Veel bewuster ben en verbondenheid ervaar.
- Mijn kwetsbaarheid en vrouwelijkheid omarm i.p.v. onderdruk
- Mij vrij, kalm, liefdevoller en veel gelukkiger voel.
Kortom : Ik ben weer mijn authentieke zelf: Puur Roos
Ik ben uiteindelijk enorm dankbaar dat ik dit intense proces heb mogen doormaken.
Het heeft mij ontzettend veel inzichten gegeven en mij weer in verbinding gebracht met mijn pure ik.
En dat gun ik elke vrouw.
Het is daarom mijn missie en grootste passie om:
'Vrouwen weer in verbinding te brengen met zichzelf én met elkaar'
Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen feminist, maar ik vind het belangrijk dat vrouwen hun vrouwelijkheid weer meer ontdekken en durven laten zien.
Onder andere zachtheid, gevoelens en verbinding horen bij de natuurlijke staat van ZIJN van vrouwen.
Door de verharde maatschappij waar wij op dit moment in leven zijn wij steeds meer van die pure staat van zijn verwijderd geraakt.
Juist het omarmen van vrouwelijkheid zet vrouwen weer meer in hun kracht.
Ben jij zo'n vrouw die verhard is en zich is gaan meten met mannen? En daardoor dus eigenlijk uit balans is geraakt?
Durf jij je los te maken van verwachtingen van buitenaf en vooral verwachtingen die jij jezelf oplegt ?
Durf jij uit je comfortzone te stappen en de uitdaging met jezelf aan te gaan?
Laat je alsjeblieft door niets en niemand ervan weerhouden om volledig jezelf te zijn.
Volg je hart en.... Leef JOUW leven!
Liefs Roos
Your Hart is the LIGHT of this world.
Don't cover it with your mind
Mooji
